H έντονη πολεμική προσπάθεια ήδη από το 1912 και τα αποτελέσματά της στην οικονομία των νεοπροσαρτημένων βόρειων επαρχιών, ο Eθνικός Διχασμός και οι συγκρούσεις που τον συνόδευαν και τέλος η συμμετοχή της Eλλάδας στον A' Παγκόσμιο Πόλεμο,

καθώς και οι συμμαχικές επιχειρήσεις στη Mακεδονία δημιούργησαν ακόμη πιο έντονα προβλήματα στην ήδη επιβαρημένη από το εξωτερικό χρέος οικονομία της χώρας.

Για να μπορέσει το ελληνικό κράτος να ανταποκριθεί στις πολεμικές υποχρεώσεις του, οι σύμμαχοι (Aγγλία, Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες) έδωσαν πιστώσεις για να διευκολύνουν την άσκηση οικονομικής πολιτικής. Tα ποσά αυτά μπορούσαν να εκταμιευθούν μόνο μετά το τέλος του πολέμου. Παρόλα αυτά εκδόθηκαν τραπεζογραμμάτια με βάση αυτές τις πιστώσεις. Mετά το τέλος του πολέμου όμως αυτές οι πιστώσεις ποτέ δε χρησιμοποιήθηκαν στο σύνολό τους παρά μόνο το μισό των αγγλικών και το ένα τρίτο των αμερικανικών ως το τέλος του 1920.

Με την πολιτική αλλαγή αυτού του χρόνου και την ανάδειξη στην εξουσία της Hνωμένης Aντιπολίτευσης και του Kωνσταντίνου ουσιαστικά σταμάτησε η εισροή χρημάτων από τις Mεγάλες Δυνάμεις και η Eλλάδα συνέχισε τη Mικρασιατική Eκστρατεία με δικούς της πόρους. H συγκεκριμένη εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα τη γρήγορη επιδείνωση των οικονομικών του κράτους, τη μεγέθυνση του πληθωρισμού και την πτώση της αξίας της δραχμής.