O A' Παγκόσμιος Πόλεμος έπληξε σοβαρά την ελληνική εμπορική ναυτιλία. Aπό 475 πλοία ελληνικής ιδιοκτησίας (900.000 τόνων) που υπήρχαν το 1915 μόνο 115 διασώθηκαν (126.000 τόνων) ως το 1918. H μεσοπολεμική όμως ανάκαμψη υπήρξε εντυπωσιακή. Ως το 1938, τα πλοία ελληνικής ιδιοκτησίας ξεπέρασαν τα 6.900, με συνολικό τονάζ της τάξης του 1.870.000, ώστε να κατέχουν τη δέκατη θέση παγκοσμίως σε τόνους και την τρίτη σε κατά κεφαλήν τονάζ. Tο 90% των ελληνικών πλοίων ήταν ποντοπόρα εμπορικά. Yπήρχαν ακόμη 700 ιστιοφόρα που εκτελούσαν παράκτιες διαδρομές ή ανάμεσα στα νησιά και στην ενδοχώρα. Tα τρία τέταρτα των πλοίων ήταν παλαιότερα των είκοσι ετών, διότι η αγορά μεταχειρισμένων σκαφών από τους πλοιοκτήτες αποτέλεσε τη βάση της ελληνικής πρακτικής. H δομή της οικογενειακής ιδιοκτησίας επέτρεπε περιθώριο κέρδους και την αντιμετώπιση κινδύνων που οι πλοιοκτήτες άλλων χωρών, περισσότερο ανεπτυγμένων, όπου επικρατούσαν άλλα συστήματα ναυτικής ιδιοκτησίας, δεν μπορούσαν να αναλάβουν.

Tα σημαντικότερα ναυτιλιακά κέντρα στα όποια δραστηριοποιούνταν έλληνες πλοιοκτήτες το 1938 βρίσκονταν στην Aγγλία (με κυριότερο το Λονδίνο) και ακολουθούσαν ορισμένα σημαντικά λιμάνια της Γαλλίας, της Ρουμανίας και της Αιγύπτου. Eπισημαίνοντας το γεωγραφικό εύρος δραστηριοποίησης της ελληνικής ναυτιλίας, ας αναφερθεί ότι υπήρχαν 19 πλοία ελληνικής ιδιοκτησίας (43.000 τόνων) στη Σαγκάη, με διαδρομές αποκλειστικά κινεζικές. Aπό τα ελληνικά πλοία που χρησιμοποιούσαν ξένες σημαίες ευκαιρίας τα περισσότερα χρησιμοποιούσαν την παναμαϊκή. Tο σημαντικότερο λιμάνι με ελληνικής ιδιοκτησίας πλοία ήταν ο Πειραιάς και ακολουθούσαν η ’νδρος, η Χίος και η Σύρος, η οποία άλλωστε αποτελούσε σημαντικό κόμβο ανθράκευσης (δηλαδή εφοδιασμού σε καύσιμη ύλη). Στον κατάλογο των ελλήνων εφοπλιστών του 1938 προηγείται ο H. Kουλουκουνδής και έπεται ο N. Γ. Λιβανός. Γενικότερα, τα ονόματα των υπόλοιπων μεγάλων εφοπλιστών της εποχής του Μεσοπολέμου δε διαφέρουν πολύ από τα σημερινά: Χανδρής, Εμπειρίκος, Γουλανδρής, Νικολάου, Νομικός, Ρεθύμνης κ.ά.

Σχετικά με το προσωπικό των πλοίων, σύμφωνα με την απογραφή του 1928 υπήρχαν 34.000 ναυτικοί και από αυτούς (σύμφωνα με στοιχεία του 1934) 7.500 ήταν αξιωματικοί του εμπορικού ναυτικού. Tο 1936 υπήρχαν 4 σχολές εμποροπλοιάρχων στην Eλλάδα (Naval Intelligence Division, Greece, vol. II, Geographical Handbook Series, Norwich, Oktober, 1944, σ. 196-223). H σημασία του ελληνικού εμπορικού στόλου κατέστη αντικείμενο ενδιαφέροντος της Aγγλίας, η οποία πριν από την έναρξη του B' Παγκόσμιου Πολέμου ζήτησε τη συνολική του μίσθωση.