Από τη Νεότερη Νεολιθική και μετά παρατηρείται σταδιακή βελτίωση της παραγωγής, που συνίσταται:

• στην καλλιέργεια ποικιλίας ειδών, όπως νέων ειδών οσπρίων (ρεβύθια, κουκιά), και στη μεγαλύτερη χρήση του εξάστοιχου κριθαριού και του σιταριού αρτοποιίας για την παρασκευή του ψωμιού. Αυξάνεται επίσης η χρήση του αμπελιού και της ελιάς, πιθανότατα όμως στην άγριά τους μορφή,

• στην εκμετάλλευση νέων, λιγότερο εύφορων εδαφών,

• στη σταδιακή υιοθέτηση τεχνικών, όπως το όργωμα και η χρησιμοποίηση της εργατικής δύναμης των ζώων.