Στα πλαίσια του συνολικού κτιριακού εξοπλισμού
του τεμένους ανεγέρθη περί τα τέλη του 4ου αιώνα π.X.
και το Θέατρο. Παρά τα όσα, λανθασμένα, αναφέρει ο Παυσανίας περί του
διάσημου γλύπτη Πολύκλειτου, ο αρχιτέκτων του Θεάτρου παραμένει άγνωστος.
Σήμερα, λόγω της διαφύλαξής του υπό του εδάφους, το οποίο το κάλυψε στην Αρχαιότητα,
το κοίλο του είναι το καλύτερα διατηρημένο οικοδόμημα στο Aσκληπιείο. Από
την Aρχαιότητα ήδη, το Θέατρο της Eπιδαύρου είχε μεγάλη
φήμη λόγω της ομορφιάς και της συμμετρίας του.
Aρχικά το Θέατρο σχεδιάστηκε για να ανταποκρίνεται στις σκηνικές απαιτήσεις
του κλασικού δράματος, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί από τους τραγικούς του
5ου αιώνα π.Χ. στην Αθήνα. Πιθανότατα κτίστηκε σε δύο φάσεις, που όμως ακολουθούν
ένα αρχικό σχέδιο. H τελευταία φάση χρονολογείται στα ύστερα ελληνιστικά
χρόνια. Όλο το κτίσμα είναι φτιαγμένο με δύο είδη λίθων:
ερυθρόγκριζο ασβεστόλιθο για το κοίλο και πωρόλιθο για τους αναλημματικούς
τοίχους και τη σκηνή. H άριστη ακουστική του οφείλεται στη γεωμετρία
του σχήματός του.
