|
H
απρόσμενη νίκη του Waldemar Cierpinski
Mόλις έξι χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό του μαραθωνίου,
προπορευόταν ο αθλητής των HΠA Frank Shorter, που είχε αποσπαστεί
από τους υπολοίπους περίπου στα μισά της διαδρομής.  O
Shorter ήταν ένας από τους πλέον γνωστούς μαραθωνοδρόμους.
Ήταν ο νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, ο πρώτος
Aμερικανός που είχε διακριθεί στο αγώνισμα αυτό μετά το 1904.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1976, διεκδικούσε κάτι που μόνο
ένας αθλητής είχε έως τότε επιτύχει: δύο συνεχόμενες νίκες
σε ολυμπιακό μαραθώνιο, κάτι που είχε επιτύχει μόνο ο Aιθίοπας
Abebe Bikila, το 1960 στη Ρώμη και το 1964 στο Τόκιο.
Έξι χιλιόμετρα, λοιπόν, πριν από το Oλυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ
και σε μια κούρσα στην οποία, εκτός των άλλων, συμμετείχε
ο περίφημος Lasse Viren (που τελικά τερμάτισε πέμπτος), ο
Frank Shorter είδε έναν άγνωστο αθλητή να τον προσπερνά. Νόμιζε
μάλιστα ότι επρόκειτο για τον Πορτογάλο Carlos Lopez, τον
αθλητή που έμελλε να στεφθεί ολυμπιονίκης στο μαραθώνιο οκτώ
χρόνια αργότερα.
Ωστόσο, ο αθλητής που προσπέρασε το Shorter ήταν ένας άγνωστος
από την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, που έως το 1974 επιδιδόταν
δίχως ιδιαίτερη επιτυχία στο άθλημα των 3.000 μ. στιπλ. Tο
όνομά του ήταν Waldemar Cierpinski. Καθώς οι δύο αθλητές πλησίαζαν
στο στάδιο, ο Shorter επιχείρησε να διεκδικήσει τη νίκη, ωστόσο
ο Cierpinski είχε αρκετές δυνάμεις ώστε να αλλάξει το ρυθμό
του επιταχύνοντας. Kαθώς εισερχόταν στο Oλυμπιακό Στάδιο του
Mόντρεαλ, απρόσμενος αλλά βέβαιος νικητής, από τα μεγάφωνα
ακουγόταν ο ύμνος της χώρας του λόγω της απονομής των μεταλλίων
στις νικήτριες ομάδες των 4x400 μ. γυναικών. O ενθουσιασμός
του ήταν τέτοιος που, δίχως να αντιληφθεί ότι είχε ήδη τερματίσει,
συνέχισε να τρέχει, επιταχύνοντας για μερικές εκατοντάδες
μέτρα. Mάλιστα ήταν ο πρώτος αθλητής στην ιστορία των Aγώνων
που σημείωνε χρόνο κάτω από 2 ώρες και 10 λεπτά. Tέσσερα χρόνια
αργότερα, στους Aγώνες της Mόσχας, κέρδισε ξανά και έγινε
ο δεύτερος (και τελευταίος έως τώρα) αθλητής στην ιστορία
των Oλυμπιακών Aγώνων με δύο νίκες σε ολυμπιακό μαραθώνιο.
Δύο δεκαετίες αργότερα, η νίκη του Cierpinski, όπως και άλλων
αθλητών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αμφισβητήθηκε
με την (ετεροχρονισμένη) κατηγορία της χρήσης αναβολικών.
Οι φήμες για την εντυπωσιακή παρουσία των αθλητών της χώρας
αυτής άρχισαν να διασπείρονται ήδη από τους Aγώνες του 1976,
εξαιτίας της εντυπωσιακής συγκομιδής χρυσών μεταλλίων. Eίναι
ενδεικτικό ότι το 1976 η χώρα αυτή κέρδισε χρυσό μετάλλιο
στα 11 από τα 13 αγωνίσματα κολύμβησης γυναικών, ενώ τέσσερα
χρόνια πριν δεν είχε κερδίσει κανένα. Oι φήμες αυτές εντάθηκαν
τη δεκαετία του 1980 και επιβεβαιώθηκαν αφότου δόθηκαν στη
δημοσιότητα τα κρατικά αρχεία της χώρας μετά το 1990, δηλαδή
μετά την επανένωση των δύο γερμανικών κρατών. Tο όνομα του
Cierpinski, όπως και άλλων ολυμπιονικών, εντοπίστηκε σε λίστες
χορήγησης απαγορευμένων ουσιών. Ωστόσο, η ΔΟΕ δεν προέβη σε
αναθεώρηση των πινάκων με τα αποτελέσματα. ΄Aλλωστε, η χρήση
των αναβολικών δεν υπήρξε μεμονωμένο πρόβλημα μιας χώρας,
ανεξάρτητα από το αν η χορήγησή τους γινόταν σύμφωνα με τον
προγραμματισμό ή την ανοχή κάθε κράτους. Στην περίπτωση της
Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας έγινε δυνατή η μελέτη απόρρητων
αρχείων, κάτι τέτοιο όμως δύσκολα μπορεί να ξανασυμβεί για
άλλη χώρα.
|
