Betty Cuthbert: "The Golden Girls"
Κατά την τελετή έναρξης των Αγώνων του 2000 στο Σίδνεϊ, μία 62χρονη γυναίκα μετέφερε τη φλόγα εντός του Ολυμπιακού Σταδίου κινούμενη πάνω στο αναπηρικό της καροτσάκι, 44 χρόνια μετά τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στην Αυστραλία (Μελβούρνη 1956). Η δεκαοκτάχρονη τότε Betty Cuthbert κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στο στίβο και έγινε μία από τις αγαπημένες αθλήτριες των Αυστραλών φιλάθλων, μία από τα "χρυσά κορίτσια", όπως αποκάλεσαν οι συμπατριώτες τους την Cuthbert, τη Strickland και τις άλλες Αυστραλές αθλήτριες που διακρίθηκαν στη Μελβούρνη.
Η Elisabeth Cuthbert γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1938 στη δυτική Αυστραλία και σε ηλικία 8 ετών εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στo Merrylands, ένα από τα προάστια του Σίδνεϊ. Στα 14 της χρόνια διακρίθηκε στα σχολικά πρωταθλήματα σε αγωνίσματα ταχύτητας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 1956, η Betty Cuthbert όχι μόνο δεν πίστευε ότι θα κατακτούσε τρία χρυσά μετάλλια, αλλά ούτε ότι θα συμμετείχε στους Αγώνες. Έτσι ξόδεψε ένα σημαντικό μέρος από το χαρτζιλίκι της ώστε να εξασφαλίσει εισιτήρια για να τους παρακολουθήσει ως θεατής. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα σημείωνε παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μ., τη μέρα μάλιστα των 18ων γενεθλίων της. Το ρεκόρ αυτό, που την καθιστούσε μία από τις μεγάλες ελπίδες των Αυστραλών για διάκριση στο στίβο, αποτέλεσε και το εισιτήριο της συμμετοχής της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956.
Το πρώτο της χρυσό μετάλλιο το κέρδισε στα 100 μ., σημειώνοντας νέο ολυμπιακό ρεκόρ στην προκριματική σειρά και κερδίζοντας στον τελικό με απόσταση δύο και πλέον μέτρων από τη δεύτερη. Στα 200 μ. η νίκη της σημειώθηκε με ακόμη μεγαλύτερη άνεση, ισοφαρίζοντας το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ. Το τρίτο της χρυσό μετάλλιο το κέρδισε στη σκυταλοδρομία 4x100, σε μια κούρσα που η νικήτρια ομάδα της Αυστραλίας ξεχώρισε μετά από λεπτομερή εξέταση του φωτοφίνις.
Στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1960 στη Ρώμη, ένας τραυματισμός στα προκριματικά την εμπόδισε να ολοκληρώσει τη συμμετοχή της, όχι μόνο στα 100 μ., αλλά και στα 200 μ. Δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 24 ετών, αποφάσισε να αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση. Είχε ήδη κατακτήσει 3 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια και είχε σημειώσει τα περισσότερα από τα 18 παγκόσμια ρεκόρ που πέτυχε στην καριέρα της.
Παρ' όλα αυτά επέστρεψε στην ενεργό δράση λίγους μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Εκεί κέρδισε το τέταρτο χρυσό ολυμπιακό της μετάλλιο στα 400 μ., σε ένα αγώνισμα που πρώτη φορά εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων για γυναίκες. Σημείωσε μάλιστα νέο παγκόσμιο ρεκόρ, ενώ με τη νίκη της αυτή έγινε η πρώτη αθλήτρια στην ιστορία των Αγώνων που κέρδισε χρυσό μετάλλιο στα 100 μ., στα 200 μ. και στα 400 μ. Ένα χρόνο αργότερα εγκατέλειψε οριστικά τον αθλητισμό. Το 1979 διαγνώσθηκε ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα:
Από την Αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα του 1896