|
Tο
στάδιο
Ενάμιση περίπου χρόνο πριν την έναρξη των Αγώνων στη Μελβούρνη
ο A. Brundage, πρόεδρος της ΔΟΕ (Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή),
δεν ήταν καθόλου βέβαιος  μετά
το εσπευσμένο ταξίδι του στην Αυστραλία ότι οι διοργανωτές
θα προλάβαιναν να ολοκληρώσουν έγκαιρα τα έργα. Η οργανωτική
επιτροπή αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία
πήγαζαν από τη δυσαρέσκεια των τοπικών αρχών για τη χρησιμοποίηση
του Cricket Ground ως κεντρικού σταδίου των Αγώνων. Επρόκειτο
για ένα στάδιο 100.000 θεατών που στη συνείδηση των κατοίκων
είχε ταυτιστεί με τους αγώνες του κρίκετ, ενός αθλήματος ιδιαίτερα
δημοφιλούς στις πρώην βρετανικές κτήσεις, το οποίο ωστόσο
δε συγκαταλεγόταν στα ολυμπιακά αθλήματα. Έτσι, αντιδρούσαν
στις μετατροπές που έπρεπε να γίνουν και ιδίως στην κατασκευή
στίβου στην περίμετρο του αγωνιστικού χώρου.
Η έλλειψη χρημάτων, ως ένα ακόμη αποτέλεσμα της αντίδρασης
των τοπικών αρχών, αλλά και η αβεβαιότητα σε σχέση με το ποιο
θα ήταν το στάδιο των Αγώνων καθυστερούσαν και την κατασκευή
των άλλων αθλητικών εγκαταστάσεων και ιδίως του Ολυμπιακού
Χωριού. Υπήρξαν μάλιστα σκέψεις να ανατεθούν οι Ολυμπιακοί
Αγώνες του 1956 στη Ρώμη, που αν και είχε αναλάβει τη διοργάνωση
των Αγώνων του 1960 τα περισσότερα έργα της βρίσκονταν στο
τελικό στάδιο ολοκλήρωσής τους.
Τελικά, οι τοπικές αρχές υπαναχώρησαν και στις 22 Νοεμβρίου
του 1956 το Cricket Ground ήταν έτοιμο για την έναρξη των
Αγώνων. Στο μεταξύ είχαν κατασκευαστεί και οι υπόλοιποι αθλητικοί
χώροι και οι εγκαταστάσεις που χρειάζονταν για τη διεξαγωγή
των Αγώνων. Το Ολυμπιακό Χωριό κατασκευάστηκε στην περιοχή
Heidelberg και οι αθλητές ήταν απομονωμένοι, καθώς η είσοδος
απαγορευόταν για οποιονδήποτε δεν ήταν μέλος αθλητικής αποστολής.
Μάλιστα, είχαν εκδοθεί ειδικές ταυτότητες για τους αθλητές
και τα μέλη των αποστολών, ώστε να γίνεται αποτελεσματικότερα
ο έλεγχος των εισερχομένων. Στη συγκεκριμένη Ολυμπιάδα οι
αθλητές της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών
κρατών προτίμησαν να μείνουν στο υπάρχον Ολυμπιακό Χωριό και
επομένως δε χρειάστηκε να κατασκευαστεί και ένα δεύτερο, όπως
είχε συμβεί το 1952 στο Ελσίνκι. Για πρώτη φορά επίσης διέμειναν
στο Ολυμπιακό Χωριό και οι αθλήτριες. Ωστόσο, έμεναν όλες
μαζί σε ένα σημείο περιφραγμένο με συρματόπλεγμα.
Εκτός από το Cricket Ground, στο οποίο έγιναν τα αγωνίσματα
του στίβου, τα περισσότερα αθλήματα διεξήχθησαν στις εγκαταστάσεις
που φτιάχτηκαν στο Ολυμπιακό Πάρκο, πολύ κοντά στο κέντρο
της Μελβούρνης. Εκεί κατασκευάστηκαν δύο ακόμη στάδια, με
μεγαλύτερο το Olympic Park Stadium, χωρητικότητας 20.000 θεατών,
ποδηλατοδρόμιο και κολυμβητήριο 5.500 θεατών. Στο Ολυμπιακό
Πάρκο διεξήχθησαν η ποδηλασία, το ποδόσφαιρο, το χόκεϊ, η
κολύμβηση και οι καταδύσεις. Σε άλλους χώρους πραγματοποιήθηκαν
οι αγώνες γυμναστικής (Glasiarium), πάλης και άρσης βαρών
(Exhibition Building) και πυγμαχίας (Festival Hall). Η κωπηλασία
και το κανόε-καγιάκ ήταν τα μόνα αθλήματα που διεξήχθησαν
έξω από τη Μελβούρνη, στη λίμνη Wendurie.
|
