|
Η
καθιέρωση ολυμπιακού χωριού
Η μεγαλύτερη ίσως καινοτομία που σημειώθηκε στον οργανωτικό
τομέα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος ΄Aντζελες ήταν το ότι  λειτούργησε
για πρώτη φορά επίσημα Ολυμπιακό Χωριό. Σε θεωρητικό επίπεδο
ο θεσμός αυτός βασίστηκε στην ιδέα του Pierre de Coubertin
να αποτελέσουν οι αγώνες, εκτός από το αγωνιστικό τους μέρος,
αφορμή για την ανάπτυξη φιλικών δεσμών ανάμεσα στα μέλη της
παγκόσμιας αθλητικής κοινότητας, στους παράγοντες δηλαδή των
αθλητικών αποστολών και στους αθλητές.
Η ιδέα του Coubertin επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί για πρώτη
φορά στους Αγώνες του Παρισιού στα 1924, χωρίς όμως το εγχείρημα
να έχει θετικά αποτελέσματα, εξαιτίας των οικονομικών και
των τεχνικών δυσκολιών. Απλώς διαμορφώθηκε ένας συνοικισμός
που αποτελούνταν από ξύλινες παράγκες, όπου διέμεναν οι φιλοξενούμενοι
αθλητές, στους οποίους εξασφαλίζονταν μόνο οι στοιχειώδεις
ανέσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί η αξιόλογη
προσπάθεια των διοργανωτών της Μεσολυμπιάδας της Αθήνας στα
1906, οι οποίοι διαμόρφωσαν κατάλληλους χώρους στο Ζάππειο
Μέγαρο, προκειμένου να λειτουργήσουν ως Ολυμπιακό Χωριό και
να φιλοξενήσουν τους συμμετέχοντες αθλητές.
Αντίθετα στην αμερικανική μεγαλούπολη λειτούργησε το πρώτο
πλήρως οργανωμένο και εξοπλισμένο ολυμπιακό χωριό. Το χωριό
κατασκευάστηκε κοντά στην πόλη στην περιοχή Baldwin Hills
και απαρτιζόταν από εκατοντάδες μπαγκαλόου που διέθεταν όλες
τις ανέσεις. Σε αυτά διέμεναν μόνο οι αθλητές, ενώ οι αθλήτριες
εγκαταστάθηκαν για λόγους ηθικής τάξης σε κεντρικό ξενοδοχείο
του Λος ΄Aντζελες. Η οργάνωση του Ολυμπιακού Χωριού θα ήταν
αξιοζήλευτη ακόμη και για τους διοργανωτές των σημερινών Αγώνων.
Υπήρχαν εγκαταστάσεις εστιατορίων, ιατρικές υπηρεσίες, βιβλιοθήκη,
ταχυδρομείο, εξαιρετικά οργανωμένη παροχή υπηρεσιών στα ξενοδοχεία,
καθώς και μία μεγάλη αίθουσα υποδοχής για τους επισκέπτες
των αθλητών. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των Αγώνων απαγορεύτηκε
η είσοδος στους επισκέπτες του χωριού, επειδή από τις πρώτες
μέρες της άφιξης των ξένων αποστολών συναθροίζονταν πολλοί
μετανάστες που επιθυμούσαν να δουν από κοντά τους αθλητές
των χωρών καταγωγής τους, παρεμποδίζοντας όμως την ομαλή λειτουργία
των υπηρεσιών του Χωριού.
Η λειτουργία του πρώτου οργανωμένου Oλυμπιακού Xωριού θεωρήθηκε
απόλυτα πετυχημένη τόσο σε οργανωτικό επίπεδο, όσο και σε
επίπεδο σύσφιγξης των σχέσεων ανάμεσα στους αθλητές. Ίσως
για πρώτη φορά δημιουργήθηκαν έντονες φιλίες μεγάλης διάρκειας
μέσω της επαφής αλλοεθνών αθλητών και ανταλλάχθηκαν απόψεις
μεταξύ ανθρώπων που εκπροσωπούσαν εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες
ή σωματεία, με αποτέλεσμα ο θεσμός αυτός να θεωρηθεί ως ο
κατεξοχήν χώρος ανάπτυξης του ολυμπιακού ιδεώδους. Έτσι, από
τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932 και έπειτα βασικό μέλημα
της οργανωτικής επιτροπής κάθε διοργανώτριας χώρας αποτελεί
η δημιουργία Ολυμπιακού Χωριού.
|
