Oι αδελφοί Nadi
Η ξιφασκία είναι από τα αθλήματα που εμφανίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήδη από την πρώτη διοργάνωση, στην Αθήνα το 1896. Πρώτος ολυμπιονίκης στην ξιφασκία υπήρξε ο Γάλλος αθλητής Eugene-Henri Gravelotte και η νίκη του αυτή αντανακλά την παράδοση της χώρας σε ένα άθλημα, το οποίο θεωρείται ότι άρχισε να αποκτά τα σύγχρονα αθλητικά του χαρακτηριστικά την εποχή της Αναγέννησης, ιδίως στη Γαλλία και την Ιταλία. Οι χώρες αυτές κυριάρχησαν στην ξιφασκία έως και τη δεκαετία του 1930, σχεδόν μονοπωλώντας τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μάλιστα, στους Αγώνες της Αμβέρσας, το 1920, δύο αδέλφια από την Ιταλία, ο Nedo και ο Aldo Nadi, κυριάρχησαν (και μαζί με αυτούς η ομάδα της Ιταλίας) στα πέντε από τα έξι αγωνίσματα του αθλήματος.
O Nedo Nadi γεννήθηκε στο Λιβόρνο της Ιταλίας στις 6 Σεπτεμβρίου 1893 και ήταν γιος του Beppe Nadi, ενός από τους σπουδαιότερους Ιταλούς ξιφομάχους του 19ου αιώνα. O Nedo έμαθε από μικρός να χειρίζεται τα όπλα της ξιφασκίας, στο γυμναστήριο του πατέρα του. Το 1911 συμμετείχε για πρώτη φορά σε διεθνείς αγώνες και την επόμενη χρονιά κέρδισε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες της Στοκχόλμης. Το 1916 δεν πραγματοποιήθηκαν Ολυμπιακοί Αγώνες εξαιτίας του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Για τη συμμετοχή του στις μάχες τιμήθηκε με παράσημο. Στην Αμβέρσα, το 1920, κυριάρχησε στην ξιφασκία, κερδίζοντας στα πέντε από τα έξι αγωνίσματα: στο ατομικό ξίφος ασκήσεων, στην ατομική σπάθη, στο ομαδικό ξίφος μονομαχίας, στο ομαδικό ξίφος ασκήσεων και στην ομαδική σπάθη. Με τα πέντε χρυσά μετάλλια σε μία διοργάνωση, επίτευγμα που σημείωσε και ο Nurmi στο Παρίσι το 1924, ο Nedo Nadi κατείχε για δεκαετίες ένα ρεκόρ, που μόνο τα επτά χρυσά μετάλλια του κολυμβητή Mark Spitz στο Μόναχο το 1972 στάθηκαν ικανά να το καταρρίψουν.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας ο Nedo Nadi υπήρξε συναθλητής αλλά και αντίπαλος του αδελφού του Aldo. Μαζί κέρδισαν τα δύο από τα τρία ομαδικά αγωνίσματα της ξιφασκίας, ενώ ο Aldo ήταν δεύτερος ολυμπιονίκης στην ατομική σπάθη, με νικητή τον αδελφό του. Μετά την Αμβέρσα συμμετείχαν σε επαγγελματικούς αγώνες στην Ευρώπη και την Αμερική έως τα μέσα της δεκαετίας του 1930, οπότε εγκατέλειψαν την αγωνιστική ξιφασκία. Ο Nedo δίδαξε ξιφασκία στο Μπουένος ΄Aιρες και το 1935, επιστρέφοντας στην Ιταλία, αναδείχθηκε πρόεδρος της ιταλικής ομοσπονδίας ξιφασκίας. Πέθανε στη Ρώμη σε ηλικία 47 ετών, στις 29 Ιανουαρίου 1940, έχοντας υπάρξει ήρωας του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, ολυμπιονίκης και ένας από τους σπουδαιότερους ξιφομάχους της σύγχρονης εποχής.
Ο Aldo, γεννημένος στις 29 Απριλίου 1899 στο Λιβόρνο, έπειτα από σπουδαία καριέρα ως επαγγελματίας ξιφομάχος, μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1935 και δίδαξε ξιφασκία σε δική του σχολή, αρχικά στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια στο Λος ΄Aντζελες, όπου και πέθανε, στις 10 Νοεμβρίου 1965.

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαιότητα:
Από την Αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα του 1896