Για το είδος των νεολιθικών ενδυμάτων διαθέτουμε πολύ λιγότερες πληροφορίες, καθώς τα περισσότερα ανθρωπόμορφα ειδώλια είναι γυμνά. Ωστόσο, το σώμα ορισμένων από αυτά έφερε πυκνή διακόσμηση, που ερμηνεύεται ως απόδοση ενδυμάτων με περίπλοκα υφαντικά σχέδια. Τα ενδύματα συμπλήρωναν διάφορα εξαρτήματα, όπως οι οστέινες περόνες που τα συγκρατούσαν πάνω στο σώμα και τα επίρραπτα κοσμήματα.

Η υφαντική τέχνη εμφανίζεται στο Αιγαίο -και μάλιστα σε αρκετά εξελιγμένη μορφή- κατά τη Nεολιθική εποχή. Η πρώτη υφαντική ίνα ήταν το λινάρι και αργότερα το μαλλί. Οι πληροφορίες που διαθέτουμε είναι μόνο έμμεσες και προέρχονται κυρίως από διάφορα εργαλεία ύφανσης που έχουν βρεθεί σε νεολιθικές θέσεις. Ανάμεσα σ΄αυτά διακρίνονται πήλινα σφοντύλια για το γνέσιμο του μαλλιού, οστέινες βελόνες για το ράψιμο των ρούχων, ενώ τα υφαντικά βαρίδια μαρτυρούν ότι ο τύπος του όρθιου αργαλειού βρισκόταν ήδη σε χρήση.

Ιδιαίτερα κατατοπιστικά για τους τρόπους ύφανσης είναι τα αποτυπώματα χονδρών υφασμάτων πάνω σε αγγεία, τα οποία μαρτυρούν ότι συνηθιζόταν τόσο η απλή όσο και η διαγώνια διαπλοκή. Μια εικόνα για τα υφαντικά σχέδια της Nεολιθικής εποχής μπορούμε να σχηματίσουμε από την κεραμική με πλεκτογενή διακόσμηση, η οποία φαίνεται ότι μιμείται σχέδια της υφαντικής.