Eθνικές και θρησκευτικές μεταβολές

Οι Καταλανοί ήταν οργανωμένοι σε μια ιδιαίτερα κλειστή θρησκευτική και κοινωνική ομάδα, γιατί θεωρούσαν ότι κάθε ανάμειξη με τους αυτόχθονες απειλούσε τη φυλετική ακεραιότητα και την επιβίωσή τους στον ελληνικό χώρο. Τα κοινωνικά, θρησκευτικά, γλωσσικά και πολιτιστικά όρια που χώριζαν τους κατακτητές από τους ελληνικούς πληθυσμούς ήταν απόλυτα. Η νομοθεσία τους απαγόρευε τις επιγαμίες ανάμεσα στα δύο στοιχεία, ώστε να αποφευχθεί κάθε είδους προσέγγιση. Οι καταλανικές αρχές εξαιρούσαν από τον παραπάνω περιορισμό συγκεκριμένα μόνο άτομα που είχαν δηλώσει πίστη στους Καταλανούς, όχι όμως και ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.

Οι Καταλανοί επιπλέον απαγόρευαν στους Έλληνες να έχουν κτηματική περιουσία, καθώς η θέση τους θα γινόταν επισφαλής αν η γη, από την οποία πήγαζε η πολιτική και στρατιωτική τους δύναμη, περνούσε στα χέρια των γηγενών. Στα λιγοστά επαγγέλματα που επιτρεπόταν να ασκήσουν οι Έλληνες συμπεριλαμβανόταν και του συμβολαιογράφου (νοταρίου).

Στα χρόνια της Καταλανοκρατίας είχαν εγκατασταθεί στην ανατολική Θεσσαλία Αλβανοί, οι οποίοι στις αρχές του 15ου αιώνα άρχισαν να κατεβαίνουν αθρόοι και να εγκαθίστανται στην Αττική.

Στην Εκκλησία διατηρήθηκε η φραγκική διάταξη με τρεις αρχιεπισκοπές: Αθήνας, Θηβών και Νέων Πατρών. Η εκκλησία της Παναγίας (Παρθενώνας) είχε δώδεκα ιερείς διορισμένους από το Δούκα, ενώ υπήρχε ένας καταλανός προϊστάμενος του αθηναϊκού ιερατείου.