Διοικητική Oργάνωση

Στη διάρκεια της φραγκικής κατοχής αποκαταστάθηκε στο νότιο τμήμα του ελληνικού χώρου η ηρεμία και η ασφάλεια που είχαν χαθεί το 12ο αιώνα, όταν τα παράλια της Αττικής είχαν μετατραπεί σε πειρατικές φωλιές. Οι Φράγκοι οργάνωσαν βάσει συγκεκριμένων κανόνων τη διοίκηση και την οικονομία της περιοχής και έθεσαν την εκκλησία και το εμπόριο υπό τον αυστηρό έλεγχό τους, γεγονός που επηρέασε σημαντικά την κοινωνική οργάνωση και τη ζωή του ελληνικού υπόδουλου πληθυσμού.

Οι Φράγκοι εφάρμοσαν στις κτήσεις τους το φεουδαρχικό σύστημα διοίκησης της Δύσης και ακολούθησαν τις αρχές του δικαίου, όπως αυτές διατυπώθηκαν στις Ασσίζες της Ρωμανίας. Όριζαν ότι η κατακτημένη γη έπρεπε να μοιραστεί στους κατακτητές ως φέουδα, ενώ οι αυτόχθονες εντάχθηκαν στις κατώτερες βαθμίδες του φεουδαρχικού συστήματος.

Ο ηγεμόνας ήταν ο μόνος κυρίαρχος και όχι primus inter pares, όπως συνέβαινε στην ηγεμονία της Αχαΐας. Όλοι οι κάτοικοι υπάγονταν στους φραγκικούς νόμους, ενώ δικαστήρια ρύθμιζαν τις ποινικές και αστικές υποθέσεις. Επίσημη γλώσσα ήταν η γαλλική (lingua franca), αν και στην πράξη χρησιμοποιούνταν κυρίως η ελληνική, ενώ οι Έλληνες αποκλείσθηκαν από τον ανώτερο διοικητικό μηχανισμό του κράτους και το μόνο αξίωμα που οι Λατίνοι τούς επέτρεπαν να έχουν ήταν του συμβολαιογράφου (νοταρίου).