πατήστε για μεγέθυνση

 

 

 

Εκκλησία

Μετά την ήττα του 1204, ο Ελληνισμός επιχείρησε να συσπειρωθεί με άξονα τη γλώσσα και το δόγμα του. Λαός και κλήρος αντέδρασαν σθεναρά στην προσπάθεια της Λατινικής Εκκλησίας να διεισδύσει στην Ανατολή.

Πολλοί από τους εκκλησιαστικούς ηγέτες εγκατέλειψαν τις έδρες τους και προτίμησαν την εξορία από την ταπείνωση της υποδούλωσης. Ανάμεσά τους ήταν και ο μητροπολίτης Αθηνών Μιχαήλ Χωνιάτης, που εγκατέλειψε τον τόπο του, αφού πρώτα είδε το ακμάζον και ονομαστό ιερό στην Αθήνα να ιεροσυλείται και να λεηλατείται.

Η Εκκλησία της ηγεμονίας περιήλθε υπό την παπική προστασία. Ο Όθων de la Roche δήμευσε τα εκκλησιαστικά κτήματα και επέβαλε φόρους στους ιερωμένους. Αργότερα, η β' συνέλευση της Ραβέννικας (1210) καθόρισε ακριβώς τις δικαιοδοσίες και τις υποχρεώσεις της Εκκλησίας και των φράγκων ηγεμόνων, όπως για παράδειγμα την υποχρέωση του λατινικού και του ορθόδοξου κλήρου να πληρώνει το βυζαντινής προέλευσης έγγειο φόρο, το ακρόστιχο.