1095: κήρυξη της Α' Σταυροφορίας από τον πάπα Ουρβανό Β'.
1099: ίδρυση του λατινικού βασιλείου των Ιεροσολύμων.
1191: κατάληψη της Κύπρου στη διάρκεια της Γ' Σταυροφορίας.
1195: ανάληψη της ηγεμονίας των νησιών του Ιονίου από το Ματθαίο Orsini.
1201: οργάνωση της Δ' Σταυροφορίας από τον πάπα Ιννοκέντιο Γ'.
1203, Ιούλιος: πρώτη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους.
1204, Μάρτιος: υπογραφή της συνθήκης διαμελισμού της αυτοκρατορίας (Partitio terrarum imperii Romaniae), που καθόριζε τον τρόπο διανομής των εδαφών της στους σταυροφόρους.
1204, 13 Απριλίου: άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους και ίδρυση της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. Πρώτος λατίνος αυτοκράτορας εκλέγεται ο Βαλδουίνος A' της Φλάνδρας.
1204: ο Βονιφάτιος Μομφερρατικός εκλέγεται βασιλιάς της Θεσσαλονίκης.Ο Όθων Α' de la Roche ορίζεται ηγεμόνας των Αθηνών, ο Guy Pallavicini μαρκήσιος της Μενδενίτσας (Βοδονίτσα), ο Θωμάς Α' d' Autremoncourt κόμης των Σαλώνων και ο Ιάκωβος d'Avesnes ηγεμόνας της Εύβοιας.
1205: κατάκτηση της Πελοποννήσου από το Γοδοφρείδο Α' Βιλλεαρδουίνο και το Γουλιέλμο Β' Champlitte. Δημιουργία του πυρήνα του πριγκιπάτου της Αχαΐας. O Θωμάς Α' Autremoncourt γίνεται πρώτος κόμης της βαρονίας των Σαλώνων (Άμφισσα). Η Εύβοια διαιρείται από το λατίνο αυτοκράτορα Βονιφάτιο Μομφερρατικό σε τρία μέρη και διανέμεται σε ισάριθμους βαρόνους (τριτημόριοι).
1207: ίδρυση του δουκάτου του Αιγαίου από το Μάρκο Sanudo και κατάληψη της Κέρκυρας από τους Βενετούς.
1207-1209: εξέγερση των "λομβαρδικής καταγωγής ευγενών" της Θεσσαλονίκης εναντίον του λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Ερρίκο Α' της Φλάνδρας.
1209: ο Γοδοφρείδος Α' Βιλλεαρδουίνος παραμένει μόνος ηγεμόνας του πριγκιπάτου της Αχαΐας, μετά το θάνατο του Champlitte.
1209, Μάρτιος: έναρξη της βενετικής επικυριαρχίας στην Εύβοια.
1209, Μάιος: ο Ravano dalle Carceri γίνεται υποτελής του λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης.
1209: με τη συνθήκη της Σαπιένζας η Μεθώνη και η Κορώνη περιέρχονται στη Βενετία και ο Γοδοφρείδος Α' Βιλλεαρδουίνος γίνεται υποτελής του δόγη της Βενετίας.
1209-1210: στις δύο συνόδους της Ραβέννικας ο Γοδοφρείδος Α' Βιλλεαρδουίνος αναγνωρίζεται υποτελής του λατίνου αυτοκράτορα Ερρίκου Α' της Φλάνδρας και ρυθμίζονται οι σχέσεις της Εκκλησίας με την κοσμική εξουσία.
1210: κατάκτηση της Κορίνθου και του Ναυπλίου από τους Φράγκους.
1212: κατάκτηση του Άργους από τους Φράγκους.
1214: ο Μιχαήλ Α' Δούκας, δεσπότης της Ηπείρου, αφαιρεί την Κέρκυρα από τη Βενετία.
1223: το κονκορδάτο (συνέλευση) της Ρώμης θέτει τέρμα στη διαμάχη μεταξύ της Δυτικής Εκκλησίας και του πρίγκιπα της Αχαΐας Γοδοφρείδου Α' Βιλλεαρδουίνου.
1224: το λατινικό βασίλειο της Θεσσαλονίκης περιέρχεται στο δεσπότη της Ηπείρου Θεόδωρο Α' Κομνηνό Δούκα.
1228-1246: διαδοχή του Γοδοφρείδου Α' Βιλλεαρδουίνου από το γιο του Γοδοφρείδο Β' στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.
1240: το δουκάτο του Αιγαίου τίθεται υπό την επικυριαρχία του πρίγκιπα της Αχαΐας Γοδοφρείδου Β' Βιλλεαρδουίνου.
1246-1278: διαδοχή του Γοδοφρείδου Β' από τον αδελφό του Γουλιέλμο Β' Βιλλεαρδουίνο στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.
1248: κατάκτηση της Μονεμβασίας από τους Φράγκους.
1256-1258: πόλεμος του πρίγκιπα της Αχαΐας Γουλιέλμου Β' Βιλλεαρδουίνου με τον ηγεμόνα των Αθηνών Guy I de la Roche για την ευβοϊκή διαδοχή. Ήττα του Guy στο Καρύδι.
1258-1270: Α' Βενετογενουατικός Πόλεμος.
1258: η Κέρκυρα περιέρχεται στην κυριαρχία του Μαμφρέδου, βασιλιά της Σικελίας.
1259: ο Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος νικά τους Φράγκους στη μάχη της Πελαγονίας.
1261: ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Συνθήκη του Νυμφαίου. Συνέλευση των κυράδων στο Νικλί. Παράδοση των κάστρων του Μυστρά, της Μάνης, της Μονεμβασίας, του Γερακίου και της Κινστέρνας στους Βυζαντινούς.
1262: ίδρυση του βυζαντινού δεσποτάτου του Μορέως.
1264-1280: επιχειρήσεις του ιππότη της Καρύστου Licario στην Εύβοια και στα νησιά του Αιγαίου.
1265: βενετοβυζαντινή συνθήκη, με την οποία η Βενετία παραιτείται από την κυριαρχία των περισσότερων νησιών του Αιγαίου.
1267: συνθήκη του Viterbo, με την οποία το πριγκιπάτο της Αχαΐας μετά το θάνατο του Γουλιέλμου Β' Βιλλεαρδουίνου και η Κέρκυρα περιέρχονται στον ανδεγαυικό οίκο της Νάπολης (Κάρολος Α'). Προετοιμάζεται εκστρατεία των Λατίνων εναντίον του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου.
1274: ένωση της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας στη σύνοδο της Λυόν.
1276: δίκη της Μαργαρίτας του Πασσαβά για τη διεκδίκηση της βαρονίας της Άκοβας.
1278: στο πριγκιπάτο της Αχαΐας αρχίζει ουσιαστικά η ανδεγαυική κυριαρχία και αποστέλλονται εκπρόσωποι του Καρόλου Α' Ανδεγαυού (βάιλοι).
1282: εξέγερση του "Σικελικού Εσπερινού".
1289-1297: ο Κάρολος Β' Ανδεγαυός παραχωρεί το πριγκιπάτο της Αχαΐας στην κόρη του Γουλιέλμου Β' Βιλλεαρδουίνου Ισαβέλλα και το σύζυγό της Φλωρέντιο d' Hainaut.
1294-1299: Β' Βενετογενουατικός Πόλεμος.
1294-1331: δεσπότης της Ρωμανίας ορίζεται ο γιος του Καρόλου Β' Ανδεγαυού Φίλιππος Α' του Τάραντα.
1301-1305: το πριγκιπάτο της Αχαΐας περιέρχεται στην Iσαβέλλα Βιλλεαρδουίνου και τον τρίτο σύζυγό της Φίλιππο της Σαβοΐας.
1306-1309: κατάληψη της Ρόδου, της Λέρου και της Κω από τους Ιωαννίτες ιππότες.
1311: μάχη του Ορχομενού της Κωπαΐδας. Οι Καταλανοί κατακτούν το δουκάτο των Αθηνών.
Η μαρκιονία της Βοδονίτσας περιέρχεται στην εξουσία του Αντρέα Cornaro, κυρίου της Καρπάθου.
1312-1316: ο Μαμφρέδος, γιος του βασιλιά της Σικελίας Φρειδερίκου Β', τίθεται επικεφαλής της Καταλανικής Εταιρείας.
1313-1316: το πριγκιπάτο της Αχαΐας περιέρχεται στην κόρη της Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου Ματίλδη (Mahaut) και το σύζυγό της Λουδοβίκο της Βουργουνδίας.
1317: κατάκτηση της Καρύστου από τον καταλανό Don Alfonsus Fadrique, γενικό επίτροπο του δουκάτου των Αθηνών.
1318: η κομητεία των Σαλώνων περιέρχεται στην καταλανική οικογένεια Fadrique.
1318-1319: οι Καταλανοί επεκτείνουν τα όρια του δουκάτου των Αθηνών (Υπάτη, Σιδηρόκαστρο, Δομοκός, Φάρσαλα).
1319: συνθήκη Βενετών-Καταλανών.
1331: ο έκπτωτος δούκας των Αθηνών Gautier de Brienne καταλαμβάνει τη Λευκάδα.
1332-1346: ο πρίγκιπας Ροβέρτος του Τάραντα, ανήλικος γιος του Φιλίππου Α', ορίζεται πρίγκιπας της Αχαΐας. Τη διακυβέρνηση ασκεί η μητέρα του Αικατερίνη de Valois. Σύμβουλός της ορίζεται ο φλωρεντινός Νικόλαος Acciaiuoli.
1333-1346: καταγραφή του νομικού κώδικα των Ασσιζών της Ρωμανίας.
1335: η μαρκιονία της Βοδονίτσας περνά στον έλεγχο της βενετικής οικογένειας των Τζώρτζι (Zorzi, Giorgi). Η Κεφαλλονιά, η Ζάκυνθος και η Ιθάκη περιέρχονται στους Ανδεγαυούς.
1346-1364: ο Ροβέρτος του Τάραντα ασκεί την εξουσία στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.
1350-1355: Γ' Βενετογενουατικός Πόλεμος.
1355: η Λευκάδα και η Βόνιτσα παραχωρούνται ως φέουδο από τον έκπτωτο δούκα των Αθηνών στον Gratiano Zorzi.
1357: η Κεφαλλονιά, η Ζάκυνθος και η Ιθάκη περιέρχονται στην κατοχή της οικογένειας των Tocchi.
1364-1370: η χήρα του Ροβέρτου του Τάραντα Μαρία των Βουρβόνων διεκδικεί το πριγκιπάτο της Αχαΐας με ανταπαιτητή τον αδελφό του Φίλιππο Β' του Τάραντα (1364-1373).
1376: η βασίλισσα Ιωάννα Α' της Νεάπολης (1343-1382) νοικιάζει το πριγκιπάτο της Αχαΐας στους Ιωαννίτες ιππότες.
1376-1381: Δ' Βενετογενουατικός Πόλεμος.
1380: η κομητεία των Σαλώνων υποτάσσεται στην Εταιρεία των Ναβαρραίων.
1381-1383: ο Ιάκωβος de Baux των Ναβαρραίων ορίζεται πρίγκιπας στην Αχαΐα.
1386: η Κέρκυρα περιέρχεται στη Βενετία.
1388: κατάκτηση της Αθήνας από το Nerio Acciaiuoli.
1390: η Εύβοια περιέρχεται στη Βενετία.
1394: θάνατος του Nerio Acciaiuoli. Η κόμισσα των Σαλώνων δηλώνει υποταγή στον τούρκο σουλτάνο Βαγιαζήτ Α'.
1397: η Βενετία καταλαμβάνει την Ακρόπολη.
1396-1402: ο Πέτρος de San Superan ορίζεται πρίγκιπας της Αχαΐας.
1403: η κομητεία των Σαλώνων πωλείται από το δεσπότη του Μυστρά Θεόδωρο Α' Παλαιολόγο στους Ιωαννίτες ιππότες.
1404-1432: ο Centurione II Zaccaria τελευταίος πρίγκιπας της Αχαΐας.
1414: η Βοδονίτσα κυριεύεται από τους Τούρκους.
1432: το πριγκιπάτο της Αχαΐας περιέρχεται στους Βυζαντινούς του δεσποτάτου του Μορέως.
1439: ένωση της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας στη σύνοδο της Φλωρεντίας.
1456: η Αθήνα περιέρχεται στους Τούρκους.
1460: κατάλυση του δεσποτάτου του Μορέως από τους Τούρκους.
1479: κατάλυση του δουκάτου των Tocchi από τους Τούρκους.
1484: η Ζάκυνθος περιέρχεται στη Βενετία.
1500: η Κεφαλλονιά και η Ιθάκη περιέρχονται στη Βενετία.
1522: υποταγή της Ρόδου στους Τούρκους.
1537-1566: τουρκική επικυριαρχία του δουκάτου του Αιγαίου.
1566: παραχώρηση από το σουλτάνο Selim II της διοίκησης του δουκάτου του Αιγαίου στον Ιωσήφ Naci.
1579: προσάρτηση του δουκάτου του Αιγαίου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.