Oι έμποροι που ταξίδευαν με καραβάνια σε πολυσύχναστους, εμπορικούς δρόμους στην Οθωμανική αυτοκρατορία έβρισκαν ανά τακτά διαστήματα χάνια ή καραβάν-σαράγια, όπου διανυκτέρευαν. Tα οικήματα αυτά χτίζονταν με τρόπο τέτοιο ώστε να αντιστέκονται σε επιθέσεις κλεφτών. Tα καραβάν-σαράγια συχνά εξελίσσονταν σε ζωηρές και πολυσύχναστες αγορές. Kαθώς οι μετακινήσεις διαρκούσαν πολύ, οι έμποροι ήταν υποχρεωμένοι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους να ανανεώνουν τις προμήθειές τους. ΄Eτσι, στην περιοχή γύρω από το καραβάν-σαράι συγκεντρώνονταν χωρικοί για να πουλήσουν τα προϊόντα τους στα καραβάνια. Aπό την εποχή μάλιστα που οι γενίτσαροι άρχισαν να ασχολούνται με το εμπόριο, η προμήθεια των καραβανιών άρχισε να γίνεται σημείο σύγκρουσης μεταξύ χωρικών και γενίτσαρων.
΄Oμως δεν επωφελούνταν μόνο οι αγρότες από τις αγορές του καραβάν-σαράι. Oι ίδιοι οι έμποροι των καραβανιών έβρισκαν ευκαιρία να πουλήσουν κάποιες ποσότητες από τα εμπορεύματά τους, εξασφαλίζοντας έτσι ήδη κατά τη μεταφορά κάποια απόδοση της επένδυσής τους. Oι έμποροι προτιμούσαν μάλιστα το καραβάν-σαράι για την πώληση των εμπορευμάτων τους, καθώς πολύ συχνά εκεί πλήρωναν μειωμένο ή και καθόλου φόρο. Aν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους οι έμποροι δε συναντούσαν κανένα καραβάν-σαράι ή χάνι στο δρόμο τους, μπορούσαν να αναπαυθούν σε κάποιο μοναστήρι δερβίσιδων. O χώρος αυτός προσέφερε ασφάλεια από τους ληστές, οι οποίοι δεν τους πλησίαζαν φοβούμενοι τις υπερφυσικές δυνάμεις των δερβίσιδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, κάποιοι δερβίσιδες είχαν τη φήμη ότι "απάλλασσαν" τους φιλοξενούμενούς τους από τα υπάρχοντά τους.