Καρδινάλιος Βησσαρίων (περίπου 1399/1400-1472): Έλληνας ουμανιστής λόγιος και θεολόγος εκπατρισμένος στην Ιταλία και καρδινάλιος (1439-1472). Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη και το Μυστρά με τον Ιωάννη Χορτασμένο και τον Πλήθωνα. Όταν ήταν Μητροπολίτης Νικαίας πήγε στη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας ως αρχηγός των ενωτικών. Αργότερα έγινε καθολικός και καρδινάλιος και συνέχισε την καριέρα του στην Ιταλία. Υπήρξε σημαντικός λόγιος με πλούσιο συγγραφικό έργο (θεολογικές πραγματείες, εγκώμια και ρητορικά έργα), ενώ στη Ρώμη ηγήθηκε μιας Ακαδημίας που παρήγαγε νέες και ακριβέστερες μεταφράσεις έργων αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. Τα προσωπικά του χειρόγραφα τα χάρισε στη Mαρκιανή Bιβλιοθήκη της Βενετίας της οποίας αποτέλεσαν και την αρχική βάση. Πήρε επίσης μέρος στη διαμάχη αριστοτελιστών και πλατωνιστών των μέσων του 15ου αιώνα από μια μετριοπαθή θέση ως το θάνατό του.