Ο Ιωάννης Ιταλός γεννήθηκε στην Κάτω Ιταλία γύρω στο 1025. Στα μέσαπερίπου του 11ου αιώνα πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρακολούθησεμαθήματα φιλοσοφίας από το Μιχαήλ Ψελλό. Γύρω στο 1075 τονδιαδέχτηκε στο αξίωμα του υπάτου των φιλοσόφων στην ανώτατησχολή της βυζαντινής πρωτεύουσας, όπου δίδαξε Αριστοτέλη, Πλάτωνα καιΝεοπλατωνικούς. Υπό την επιρροή των τελευταίων ωστόσο άρχισε ναδιδάσκει πράγματα που δε συμβάδιζαν πάντα με τα ορθόδοξα δόγματα. Τογεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση των εκκλησιαστικών κύκλων, πουσταδιακά οξύνθηκε τόσο πολύ, ώστε ο Αλέξιος Α΄Κομνηνός (1081-1118) να παραπέμψει τον Ιταλόσε εκκλησιαστικό δικαστήριο το 1082. Κατηγορήθηκε για διάφορες αιρέσεις και, παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν σε θέση νααντικρούσει τις κατηγορίες που του επέρριψαν, η διδασκαλία τουκαταδικάστηκε και αναθεματίστηκε. Οι διαστάσεις που πήρε η υπόθεσή τουκαι η δίωξή του μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο των αντιλατινικώναισθημάτων που κυριαρχούσαν τότε στο Βυζάντιο, δείχνουν όμως εξίσου τοέντονο ενδιαφέρον των συγχρόνων του για τα διάφορα φιλοσοφικάπροβλήματα.