Ο έλληνας ιστορικός Πολύβιος, που γνώρισε τη Ρώμη στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., θαύμασε το πολιτειακό της σύστημα. Σε αυτό διέβλεπε την αρμονική συνύπαρξη των δημοκρατικών, ολιγαρχικών και βασιλικών θεσμών, οι οποίοι διαφαίνονταν αντίστοιχα στη λειτουργία των συνελεύσεων των πολιτών, της Συγκλήτου και του αξιώματος των δύο υπάτων.

Στην πραγματικότητα, όμως, το ρωμαϊκό πολίτευμα και κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορικής περιόδου διατήρησε σε μεγάλο βαθμό την αριστοκρατική του μορφή. Η Σύγκλητος, στην οποία συμμετείχαν όλες οι ηγετικές προσωπικότητες της ρωμαϊκής αριστοκρατίας, εξακολούθησε να αποτελεί το σημαντικότερο φορέα στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων.

Ενάμισυ μόλις αιώνα αργότερα, στα χρόνια του Αυγούστου, ο διορισμός των συγκλητικών αλλά και των ιππέων πέρασε στην αποκλειστική δικαιοδοσία του αυτοκράτορα, ο οποίος με τον τρόπο αυτό έδειχνε την εύνοιά του στα μέλη των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Συγχρόνως, όμως, επιβεβαιώθηκε και η συνεχώς αυξανόμενη ανησυχία των Ρωμαίων ότι η εξισορρόπηση των διαφορετικών θεσμών στο ρωμαϊκό πολίτευμα ήταν πολύ εύθραυστη, για να διατηρηθεί.


| ΡΩΜΗ | ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ | ΘΕΣΜΟΙ | ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ | ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ |

Πατώντας τη μικρή φωτογραφία εμφανίζεται αριστερά η μεγέθυνσή της.