 |
| Γύρω στα τέλη του 9ου αιώνα π.X., με την ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων
ανάμεσα σε Έλληνες και Ανατολίτες, έλληνες έμποροι άρχισαν να εγκαθίστανται
στις ακτές της Μέσης Ανατολής. Στις πρώτες εγκαταστάσεις τους εντάσσεται
η ίδρυση εμπορικού σταθμού, πιθανόν από Ευβοείς, στην πόλη της Αλ Μίνα στις
εκβολές του ποταμού Ορόντη, στη βόρεια Συρία. |
 Την
εποχή της άφιξης των Ευβοέων η πόλη πρέπει να βρισκόταν υπό την κυριαρχία
ενός από τα μικρότερα αραμαϊκά βασίλεια, που οι λαοί τους είχαν ωθηθεί στην
περιοχή νωρίτερα, την πρώτη χιλιετία π.Χ. Με βάση τα ευρήματα κεραμικής
δεν πρέπει να υπήρχε μακρόχρονη εγκατάσταση πριν από την άφιξη των Ελλήνων.
Μία πρόσφατη μελέτη της μη ελληνικής κεραμικής από την Αλ Μίνα έδειξε ότι
κανένα αγγείο δε χρονολογείται πριν από τα μέσα του 9ου αιώνα π.Χ. Η ελληνική
κεραμική που βρέθηκε μαζί της στα χαμηλότερα στρώματα θα μπορούσε να χρονολογηθεί
με ασφάλεια γύρω στα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ. |
 Η
ίδρυση εμπορικού σταθμού στην Αλ Μίνα υπαγορεύτηκε από την πρόθεση να συστηματοποιηθούν
οι επαφές ανάμεσα στις ευβοϊκές πόλεις με μεταλλουργικά εργαστήρια και στις
χώρες της Ανατολής που διέθεταν μέταλλα. Η Αλ Μίνα φαίνεται ότι κατά το
μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της υπήρξε λιμάνι και σταθμός ανεφοδιασμού
πλοίων. Η περιοχή της δεχόταν τόσο μικρασιατικές όσο και σημιτικές πολιτισμικές
επιρροές. Εκεί κατέληγε ο πιο σύντομος και άνετος δρόμος ανάμεσα στη Mεσόγειο
και τη Mεσοποταμία. Η πόλη αποτελούσε τόπο συγκέντρωσης αγαθών από την Ανατολή.
Στο λιμάνι της διεξαγόταν εμπόριο μετάλλων από την Αρμενία, μπρούντζου από
τη βόρεια Συρία, ανατολίτικων ειδών πολυτελείας, όπως ελεφαντοστού, πορφύρας
και πολύτιμων υφαντών, αλλά και ελληνικών προϊόντων από το Αιγαίο. |
| Η Αλ Μίνα δεν ήταν το μοναδικό λιμάνι που προσέλκυσε τους Έλληνες, όπως
μαρτυρούν τα κεραμικά ευρήματα. Μικρότερες ποσότητες ελληνικών αγγείων του
8ου αιώνα π.Χ., κυρίως ευβοϊκών και ροδιακών, έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη
της Συρίας, της Παλαιστίνης, και της Μεσοποταμίας. Ένα από αυτά είναι το
Ρας ελ Μπασίτ, μία παράκτια θέση νοτιότερα της Aλ Mίνα, που πιθανόν να ταυτίζεται
με το Ποσείδιο που αναφέρει ο Ηρόδοτος (Ιστορίαι, 3. 91). |