Για
τους ήρωες των ομηρικών επών η αποθησαύριση ήταν θέμα περηφάνιας, προβολής
και δύναμης. Tο κύρος ενός πολεμιστή εξαρτιόταν από το μέγεθος του θησαυροφυλακίου
του αλλά και από τη λαμπρότητα των δώρων που μπορούσε να κάνει σε φιλοξενούμενούς
του της ίδιας κοινωνικής θέσης. O συσσωρευμένος πλούτος, που ήταν κυρίως
αποθέματα δημητριακών, πιθάρια με κρασί ή λάδι, υφάσματα και άλλα προϊόντα
της οικοτεχνίας καθώς και διάφορα μέταλλα είτε με τη μορφή ακατέργαστων
πλίνθων είτε ως όπλα, τρίποδες και λέβητες, φυλασσόταν σε ειδικό δωμάτιο
του σπιτιού. 
Η
αποθήκευση του πλούτου ανιχνεύεται στο αρχαιολογικό υλικό τόσο στα αρχιτεκτονικά
λείψανα και τη χονδροειδή κεραμική, όσο και στα πήλινα ομοιώματα αποθηκευτικών
χώρων που σχετίζονται ιδιαίτερα με τη φύλαξη καρπών. Μία από τις πιο σημαντικές
κατηγορίες χονδροειδών αγγείων είναι οι πίθοι, τα μεγάλα δηλαδή αποθηκευτικά
αγγεία. Αυτό το είδος συναντάται ήδη από την εποχή του Χαλκού σε διάφορες
περιοχές τόσο της ηπειρωτικής όσο και της νησιωτικής Ελλάδας και χρησιμεύει
στην εναποθήκευση κρασιού, λαδιού, δημητριακών και βρόχινου νερού.
Στα
πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σπιτιών της Ζαγοράς στην 'Aνδρο ανήκαν
οι κτιστοί λίθινοι πάγκοι κατά μήκος ενός ή περισσότερων τοίχων κάποιου
δωματίου, σε πολλούς από τους οποίους βρέθηκαν σειρές σφηνωμένων πίθων ή
οπές για την υποδοχή τους. Για την αποθήκευση δημητριακών ή νερού χρησιμοποιούνταν
και σκαφοειδή πέτρινα δοχεία που βρέθηκαν μέσα σε δωμάτια και αυλές των
σπιτιών του ίδιου οικισμού. Στη Σμύρνη βρέθηκαν λείψανα κυκλικής σιταποθήκης
που χρονολογούνται στον 8ο αιώνα π.Χ. Από μία γυναικεία ταφή των μέσων του
9ου αιώνα π.X. στον 'Aρειο Πάγο της Αθήνας, προέρχεται ένα πήλινο σκεύος
που έχει τη μορφή επιμήκους στενής λάρνακας με πώμα, το οποίο επιστέφεται
από πέντε μικρογραφίες σιταποθηκών στη σειρά. H λειτουργία του φαίνεται
ότι ήταν περισσότερο συμβολική παρά πρακτική. Mάλλον υποδήλωνε ότι η νεκρή
ανήκε σε μία ανώτερη κοινωνική τάξη, η οποία αντλούσε τον πλούτο της από
τη γεωργική παραγωγή.