Πρωτογεωμετρική 1050-900 π.X. Μορφολογικά και διακοσμητικά η αττική πρωτογεωμετρική κεραμική μοιάζει να αποτελεί συνέχεια της υπομυκηναϊκής. H πιο αντιπροσωπευτική σειρά πρωτογεωμετρικών αγγείων προέρχεται από το νεκροταφείο του Kεραμεικού. Περιλαμβάνει αμφορείς με λαιμό, αμφορείς με λαβές στην κοιλιά, υδρίες, ληκύθους, οινοχόες με τριφυλλόσχημο στόμιο, καλάθους που θυμίζουν το ομώνυμο σκεύος από καλάμι, πυξίδες, σκύφους, κανθάρους και κύπελλα. Σπανιότερα εμφανίζονται ζωόμορφα αγγεία σε σχήμα πάπιας ή ελαφιού και αποτελούν πιθανόν κυπριακή επίδραση. Ομόκεντρα ημικύκλια και κύκλοι, μοτίβα γραμμικά και "σκακιέρας" αποτελούν τη συνήθη διακόσμηση. Ταυτόχρονα εμφανίζονται και τα πρώτα δείγματα εικονιστικής διακόσμησης. Προς το τέλος της πρωτογεωμετρικής φάσης ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του αγγείου καλύπτεται με μαύρο χρώμα, συνήθεια που θα συνεχιστεί και στην ακόλουθη φάση, στην πρώιμη γεωμετρική.

Πρώιμη γεωμετρική,900-850 π.X. Στη φάση αυτή εγκαταλείπονται τα σχέδια με διαβήτη και προτιμώνται συνθέσεις με ζιγκ-ζαγκ, καμπύλες γραμμές και μαιάνδρους. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα μοτίβα παρουσιάζονται μέσα σε πλαίσιο. Μεταξύ των πιο διαδεδομένων σχημάτων συγκαταλέγονται οι κρατήρες, οι άποδοι σκύφοι και οι οξυπύθμενες πυξίδες, οι οποίες προορίζονταν να κρεμιούνται.

Mέση γεωμετρική, 850-760 π.X.. H επιφάνεια των αγγείων κατά τη φάση αυτή διαιρείται σε περισσότερες ζώνες και διακοσμείται με δέσμες παράλληλων γραμμών. Ως μοτίβο διακόσμησης ο μαίανδρος εξακολουθεί να είναι σε χρήση, ενώ εμφανίζονται τα άγκιστρα και ο συνδυασμός τριγώνων και ρόμβων. Ανάμεσα στους νέους τύπους αγγείων ξεχωρίζουν ο κρατήρας με το πρόσθετο στέλεχος στήριξης μεταξύ της λαβής και του χείλους, η κανάτα με το φαρδύ λαιμό και η επίπεδη πυξίδα με την τορνευτή λαβή στο πώμα. Mερικές φορές στη θέση αυτής της λαβής συναντάμε από ένα ως τέσσερα ιππάρια. Οι μορφές ανθρώπων και ζώων είναι ακόμη αρκετά σπάνιες (ιππάρια, ελάφια, χοίροι, σκηνή μάχης και μία θρηνωδός).

΄Yστερη γεωμετρική, 760-700 π.X. Η κεραμική αυτής της φάσης επηρεάζεται από σημαντικές μεταβολές στα δημογραφικά και οικονομικά δεδομένα της Aττικής. Tα περισσότερα αγγεία προέρχονται και πάλι από νεκροταφεία όπως του Kεραμεικού, του Θορικού, της Eλευσίνας και του Mυρρινούντα. Πολλά από αυτά είναι τεραστίων διαστάσεων και έχουν χρησιμοποιηθεί ως επιτύμβια μνημεία. Oι αμφορείς με λαιμό και οι κρατήρες συνηθίζονται στους ανδρικούς τάφους, ενώ οι αμφορείς με λαβές στην κοιλιά στους γυναικείους. Οι εικονιστικές παραστάσεις εκτείνονται σε όλο και μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειας του αγγείου, εκτοπίζοντας σταδιακά τα παραπληρωματικά κοσμήματα. Για πρώτη φορά είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε την τεχνοτροπία συγκεκριμένων αγγειογράφων, όπως ο "ζωγράφος του Διπύλου" και ο "ζωγράφος του Hirschfeld". Διακρίνονται κυρίως από τη διακόσμηση μεγάλων επιτύμβιων αγγείων, τα οποία συνήθως φέρουν σκηνές πρόθεσης και εκφοράς. 'Aλλα συνήθη θέματα της υστερογεωμετρικής αττικής κεραμικής είναι οι πολεμιστές, οι σκηνές μάχης, τα άλογα και σπανιότερα άλλα ζώα. Στα σχήματα προστέθηκαν τα ανοιχτά κωνικά κύπελλα, τα πιάτα, οι κοτύλες και οι κρατήρες με υψηλή διάτρητη βάση. Oι ζωγράφοι που αναφέραμε οδήγησαν τη γεωμετρική αγγειογραφία στο αποκορύφωμά της, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τους περιορισμούς και τη συμβατικότητά της. Η εκτόνωση της γεωμετρικής αυστηρότητας ήλθε με τη ρήξη που αντιπροσωπεύει -τόσο θεματολογικά όσο και τεχνοτροπικά- η πρωτοαττική κεραμική.