Η Δ' Εθνική Συνέλευση που προήλθε από τις εκλογές του 1923 έλαβε μέτρα που διόγκωσαν υπέρμετρα τα δημόσια έξοδα. Στις 3 Μαΐου 1924 η κυβέρνηση Παπαναστασίου κατέθεσε τον προϋπολογισμό της χρήσης 1924-25 με έσοδα 3.945.000.000 δραχμές και έξοδα 4.232.000.000 δραχμές, που σήμαινε ένα έλλειμμα της τάξης των 287.000.000 δραχμών. Το έλλειμμα τελικά έφτασε τα 990.000.000 δραχμές. Η κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου, με υπουργό Οικονομικών τον K. Γκότση, ύψωσε το όριο των γραμματίων Eθνικής ’μυνας. Πολιτική ακόμα του Μιχαλακοπούλου ήταν η πραγματοποίηση μεγάλων δημόσιων έργων που όμως δημιούργησαν νέες επιβαρύνσεις στους φορολογουμένους.

Tελικά, η χρήση 1924-1925 παρουσίασε έξοδα 6.015.000.000 και έσοδα 5.758.000.000 δραχμές. Τα συναλλαγματικά αποθέματα από 1.822.000.000 το Μάιο του 1924 έπεσαν ως το Δεκέμβριο στα 716.000.000, ενώ η κυκλοφορία στο ίδιο διάστημα από 4.699.000.000 έφτασε τις 5.2292.000.000 με συνεχώς ανερχόμενο τιμάριθμο. Από το έλλειμμα των δύο χρήσεων 1923-24 και 1924-25 ο Γκότσης υπολόγισε ότι 914.000.000 διατέθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων. Η χρήση 1925-26 παρουσίασε ανάλογη αύξηση των εξόδων. Έτσι, η νομισματική πολιτική κλόνισε τη δραχμή με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η υποτίμησή της έναντι της στερλίνας.