Nικήτας Δαυίδ Παφλαγών (9ος-10ος αιώνας): υπήρξε μαθητής και συνεργάτης του Aρέθα Kαισαρείας και αντιτάχθηκε στο ζήτημα της τετραγαμίας του αυτοκράτορα Λέοντα VI. Aνήκε στους λόγιους κύκλους της αυλής της Kωνσταντινούπολης και διακρίθηκε κυρίως στο εγκωμιαστικό είδος αγιογραφίας. H γλώσσα του είναι αττικίζουσα και το ύφος του πομπώδες και συχνά δυσνόητο.
Νικήτας Μάγιστρος (9ος αιώνας): αγιογράφος, στρατιωτικός και συγγραφέας από τη Λάρισα. Συνέγραψε το Βίο της Θεοκτίστης της Λεσβίας, έναν αγιολογικό βίο με πολλά μυθιστορηματικά στοιχεία. Όταν εξορίστηκε στον Ελλήσποντο (928) συνέθεσε 31 επιστολές (Epistulae ex Hellesponto).
Νικόλαος Α' πατριάρχης (άγιος): ένας από τους σημαντικότερους πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως (901-907, 912-925), ο επονομαζόμενος "Μυστικός". Μαθητής του Φώτιου, διακρίθηκε για την ευρύτητα της μόρφωσής του και τις μεγάλες του ικανότητες. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εκκλησιαστικό και δημόσιο βίο της αυτοκρατορίας. Μολονότι φίλος του αυτοκράτορα Λέοντα Στ' Σοφού, συγκρούστηκε μαζί του για την απόφαση του τελευταίου να προχωρήσει σε τέταρτο γάμο (τετραγαμία). Χειρίστηκε με εξαιρετική επιτυχία ως βυζαντινός εκπρόσωπος τις διαπραγματεύσεις με τους Βουλγάρους. Έγραψε επιστολές, σημαντικές για την εκκλησιαστική και την πολιτική ιστορία της εποχής και τον τόμο της ένωσης κατά του τέταρτου γάμου.
Νικόλαος ρητοροδιδάσκαλος (5ος αιώνας): έγραψε προγυμνάσματα.
Νόννος Πανοπολίτης (5ος αιώνας): συγγραφέας από την Πανόπολη της Αιγύπτου, αρχικά εθνικός και αργότερα χριστιανός. Το έπος του Διονυσιακά διηγείται σε εξάμετρο μέτρο την ιστορία του Διονύσου. Διασκεύασε επίσης σε μετρική παράφραση το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον.