Στην αυγή των μεγάλων περιβαλλοντικών αλλαγών, στο πέρασμα από την 'Yστερη Παγετώδη στην Ολόκαινο (15.000-10.000 π.σ.), εδραιώνονται οι νέες κλιματολογικές συνθήκες που ευνοούν τη μόνιμη εγκατάσταση και την καλλιέργεια της γης. Τέτοιες αλλαγές που σημειώνονται στην ακτογραμμή, τη σύσταση των εδαφών και τη φυτική κάλυψη του Αιγαίου δεν έγιναν βέβαια ξαφνικά και σίγουρα διήρκεσαν πολύ περισσότερο από ολόκληρες σειρές ανθρώπινων γενεών. Μαζί με κάποια άλλα στοιχεία που αφορούσαν το φυσικό περίγυρο των οικισμών, είναι σίγουρο ότι οι πιο σημαντικές από τις αλλαγές αυτές θα παρέμειναν στη μνήμη των παλαιότερων και θα μεταδόθηκαν διαμέσου της προφορικής παράδοσης ως γνώση και εμπειρία στους νεότερους.

Σταδιακά, και αρκετές χιλιετηρίδες μετά την πρώτη εμφάνιση της μόνιμης εγκατάστασης, σημειώνονται τα πρώτα δείγματα αλλοίωσης του αιγαιακού τοπίου, αποτέλεσμα της ανθρώπινης επέμβασης στη φύση. Αν και τα ακριβή στάδια της καταστροφής της φυτικής κάλυψης του Αιγαίου παραμένουν άγνωστα μέχρι σήμερα, η σύγχρονη έρευνα έχει προχωρήσει στην αναγνώριση των αιτίων της καταστροφής για ορισμένες περιπτώσεις της Προϊστορίας και των ιστορικών χρόνων.