Από τα δίκτυα ανταλλαγών τα πιο εκτεταμένα αφορούσαν τη διακίνηση σε μακρινές αποστάσεις αντικειμένων που είχαν υποστεί ειδική επεξεργασία (κοσμήματα από όστρεο και λίθο).

Η αυξανόμενη απόσταση του κατόχου τέτοιων αντικειμένων από το δημιουργό τους αλλά και η άγνοια του πρώτου για τον τόπο προέλευσής τους προσέδιδαν στα αντικείμενα αυτά υψηλή ανταλλακτική αξία σε όλες τις φάσεις της αλυσίδας της ανταλλαγής.

Εθνογραφικές μελέτες που έγιναν σε αγροτικές προβιομηχανικές κοινωνίες μάς παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για το μηχανισμό διακίνησης τέτοιων αντικειμένων και το χαρακτήρα των δικτύων ανταλλαγής τους. Τα αντικείμενα αυτά θεωρούνται συνήθως αντικείμενα "κοινωνικού γοήτρου", γι αυτό και ανταλλάσσονται με τη μορφή πολύτιμων δώρων στο πλαίσιο των δικτύων ανταλλαγών και συμμαχιών που εκτείνονται εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Τέτοιου είδους ήταν τα δίκτυα διακίνησης των οστρέων σπόνδυλου σε μορφή βραχιολιών, των δακτυλιόσχημων περίαπτων (ring idol) και των φυλλόσχημων αιχμών δοράτων. Τα δίκτυα αυτά ένωναν τη Μεσόγειο με την κεντρική Ευρώπη, συγκροτώντας ένα κοινό πλαίσιο διαπραγμάτευσης κοινωνικού γοήτρου.