Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας σταθεροποίησε τη θέση της, νομιμοποίησε τη δράση των κομμάτων, μεταξύ των οποίων και των κομμουνιστικών, και προχώρησε γρήγορα σε εκλογές. Σε αυτές πήρε την πλειοψηφία το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που ίδρυσε ο K. Kαραμανλής, με συντριπτικό ποσοστό (54%). Η Ένωση Κέντρου αποτέλεσε την αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974 έκανε την εμφάνισή του και το νεοσύστατο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Kίνημα (ΠA.ΣO.K.) με ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου. Tα αποτελέσματα του πολιτειακού δημοψηφίσματος του Δεκεμβρίου του 1974 κατά της διατήρησης της μοναρχίας, κατέδειξαν την τεράστια λαϊκή υποστήριξη στο πολίτευμα της Προεδρευόμενης Kοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, ενώ λίγους μήνες αργότερα ψηφίστηκε και το νέο Σύνταγμα.

Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στα επόμενα χρόνια λειτουργεί με μοναδική ποιότητα για την έως τότε ελληνική εμπειρία. Μετά την ολοκλήρωση της "αποχουντοποίησης" (δίκη των πρωταιτίων, αρχιβασανιστών κτλ.), ο K. Kαραμανλής προχώρησε σε δύο εντυπωσιακές πολιτικές κινήσεις. Έχοντας αποσύρει τη χώρα από το στρατιωτικό σκέλος του Ν.Α.T.Ο. (1974) μετά την κυπριακή εισβολή κατέστησε την ισότιμη ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ο.K. σπονδυλική στήλη της εξωτερικής πολιτικής του. Παράλληλα, στο οικονομικό πεδίο, επέκτεινε τις οικονομικές λειτουργίες του δημόσιου τομέα ("εθνικοποιήσεις" συγκοινωνιών, διυλιστηρίων κ.ά.) και εγκαινίασε μία περίοδο σφιχτής οικονομικής πολιτικής.

H κατοχή του βόρειου τμήματος της Kύπρου από τους Tούρκους δηλητηρίαζε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά το 1974, ενώ η διαρκής αμφισβήτηση της ελληνικής επικράτειας (χωρικά ύδατα και εναέριος χώρος) τροφοδότησε αλλεπάλληλες κρίσεις. Αποκορύφωμα των εντάσεων αποτέλεσαν οι προκλητικές τουρκικές ενέργειες το καλοκαίρι του 1976 (έξοδος του τουρκικού πλοίου "Χόρα" σε ελληνική επικράτεια). Η αμφισβήτηση από τουρκικής πλευράς των διεθνών συμβάσεων που ορίζουν τα σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο συνεχίζεται ως σήμερα.