|
Τ
ο κάστρο του Μυστρά δεν έμεινε για πολύ στα χέρια των Φράγκων.
Η τύχη του κρίθηκε, σε μια μάχη που έγινε στη βόρεια Μακεδονία το
καλοκαίρι του 1259.
Εκεί, στην πεδιάδα της Πελαγονίας, κοντά στο Μοναστήρι, ένας στρατός
της αυτοκρατορίας
της Νίκαιας,
αποτελούμενος από Μικρασιάτες στρατιώτες και μισθοφόρους ιππείς,
Γερμανούς, Τούρκους
και Κουμάνους
από τις ευρασιατικές στέππες, συνέτριψε το στρατό μιας ετερόκλητης
συμμαχίας που είχε
γίνει ανάμεσα
στο δεσποτάτο της
Ηπείρου, το φραγκικό κράτος της Αχαΐας και το Γερμανό Manfred
Hohenstaufen, βασιλιά της
Σικελίας.
Η νίκη αυτή άνοιξε το δρόμο στον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄
Παλαιολόγο για την
ανάκτηση της
Κωνσταντινούπολης, που ήταν ακόμα υπό λατινικό έλεγχο και για την
επανίδρυση της
Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η μάχη της Πελαγονίας ήταν καταστροφική για τη λατινική αυτοκρατορία
της
Κωνσταντινούπολης,
αλλά και για το πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Γουλιέλμος
Βιλλεαρδουίνος
αιχμαλωτίστηκε στο πεδίο της μάχης
κι απελευθερώθηκε μόλις το 1262. Ως λύτρα για την απελευθέρωση του
ζητήθηκαν τρία
πελοποννησιακά κάστρα, τα οποία και
παραχωρήθηκαν στους Βυζαντινούς. Τα κάστρα ήταν η Μονεμβασιά, η
Μάινα στην περιοχή
της Μάνης
κι ο Μυστράς. Σ' αυτά προστέθηκε σύντομα και το Γεράκι, που ο
Φράγκος άρχοντάς του
το παραχώρησε στους
Βυζαντινούς, πιθανόν με αντάλλαγμα ένα σημαντικό χρηματικό ποσό.
|